Haftanın Çetelesi

Karla karışık yağmurlu bir pazar gününden herkese merhaba!
İki hafta önce pazar günleri haftanın çetelesi serisini başlatmıştım ama geçen hafta referandum telaşından gümbürtüye gitti. Bu hafta da gidebilirdi, zira Efe yüzünden uykusuz geçen bir gece ve kargalarla birlikte yapılan bir kahvaltı nedeniyle zombi gibiydim. Ancak Efe'nin babasının kucağında çizgi film izlerken sızması, bunun üzerine içtiğim koca bir fincan keyif kahvesi beni biraz toparladı.
"Her şeyden önce 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı'mız Kutlu olsun! Nice nice bayramlara..."

Bugün son kez direksiyon dersine gideceğim. Bu muhteşem hava sayesinde silecek kullanmayı da öğrenmiş olurum artık. Haftaya da sınav var, hayırlısı artık.

Bugünkü yazımda iki haftalık çetele tutmak zorundayım kusura bakmayın, ama yazı uzar diye de korkmayın. Çünkü çok da hareketli zamanlar geçirmedik.

Bir önceki haftanın olayı babamın bizi Kuğulu Park'a götürmesiydi. Ne muhteşem bir park orası ya, Ankara'da yaşayanlar bilir. Ve benim için orayı daha da güzel kılan şey karşısında kocaman (4 katlı) bir D&R olması. O civarda bir de Dost Kitabevi var, orayı daha çok seviyorum, ve çok yakında kapanacak olmasına üzülüyorum :(

Neyse, tabi ki ben Efe ile dedesini baş başa bırakıp D&R' a koştum ve bir saate yakın orada kaldım. AVM deki D&R'da bulamadığım "Fahrenheit 451" adlı kitabı aldım, 9.90 liraya. Usta ile Margarita'yı sordum, kalmamış. Bir de Michael Ende'nin hangi kitapları var diye sordum. Tabi ki Momo'dan başka kitabı yoktu, malum Kabalcı Yayınevi kapandı. Ama süper bir haberim var, İthaki Yayınları Ende'nin kitapları için görüşüyormuş, yani büyük ihtimalle onlar yeniden basacaklar tüm Ende kitaplarını. Harika bir haber bence :)

Dayı&Yeğen

Kitabımı alıp çıktıktan sonra baktım dede torunun keyfi yerinde, hiç ilişmeyeyim dedim ve kahve içmeye gittim. Dost'un hemen yanında Padam var, oraya gittim. Çok tatlı bir mekan, kardeşim de orada okul dışı zamanlarında barista olarak çalışıyor, tavsiye ederim. Sağ olsun ablasına bir kahve yaptı hemen, oooh afiyetle içtim valla. Sonra da eve döndük.

Geçen haftanın olayı ise Efe ile Anne Çocuk Oyun Evi diye bir etkinlik merkezine gitmemizdi. Efe'nin kendi yaşıtları ile vakit geçirmesi ve farklı bir ortama girmesini istiyordum, çünkü parklar sosyalleşmek için yeterli değil bence, özellikle de Efe gibi küçükler için.

 

Anne Çocuk Oyun Evi'nde çocuk etkinliğe annesiyle beraber katılıyor (ya da herhangi bir yetişkin, hala, teyze, anneanne, babaanne, dede, baba gibi). Böylece hem kendini güvende hissediyor, hem de kendi yaş grubundan çocuklarla kaynaşıyor. Gerçi 1,5-2,5 yaş arası çocuklar kaynaşmayı pek beceremiyorlar ama olsun, hiç yoktan iyidir.

 

İki saatlik etkinliğin ilk saatinde öğretmenler eşliğinde şarkı söyleyip dans etti çocuklar. Biz sadece izledik, Efe biraz tedirgin oldu. Açıkçası öğretmenlerin şarkıları kurulmuş saat gibi söyleyip dansları da robot gibi yapmaları benim bile hoşuma gitmedi, belki de ilk dersimiz olduğu için bize tuhaf geldi, çünkü diğer çocuklar hallerinden memnun bir şekilde eşlik ediyorlardı, gerçi onlar Efe'den biraz daha büyüklerdi. Şarkılı dans faslından sonra yapıştırma ve boyama etkinlikleri yapıldı, sonra 23 Nisan duyusalı adında bir maket geldi, çocuklar etrafında toplanıp mıncıkladılar falan. Sonra balonlar, kuklalar derken bir saat doldu ve çocuklar serbest oyun alanına geçtiler. Oyuncaklar Efe için çok daha cazipti tabi ki, hatta bir süre beni gözleriyle bile aramadı. İlk deneyim için fena değildi, ama eminim ki bu işi çok daha iyi yapan yerler vardır. Biz evimize yakın olduğu için şimdilik bunu tercih etmek zorundayız. Ha bir de akşamında Efe'nin ateşlenmesi de kötü bir başlangıç oldu tabi ki, ama bağışıklık sisteminin güçlenmesi için de bu gerekli bence.

Haftanın diğer bir güzelliği de Şule Uzundere'nin çekilişinden kazandığım kitapların gelmesi oldu. Buradan kendisine tekrar teşekkürlerimi iletiyorum.

 

Şu an Nejat İşler'in kitabını okuyorum. Merak eden varsa yorumda belirtsin, okuduktan sonra göndereyim. Böylece kitaplar elden ele dolaşsın, okumayan kalmasın :))

Ve sıra geldi en güzeline...
Son zamanlarda aldığım en güzel hediye, Ayşe'nin mektubu oldu. Çok mutluyum.