Çocuk Olayı Zordur Demedi Demeyin

Uzun bir aradan sonra herkese merhaba.

Umarım çok çok güzel bir hafta geçiririz hep beraber :)

Bu arada havalar yine soğudu mu ne, ne güzel azıcık ısınmıştık.

Yağmur yağsa yine iyi, en azından barajlar dolar ama böyle boş yere soğuğu sevmiyorum yaaa :(

Neyse, gelelim asıl mevzuya. 

Aşağıdaki karikatürü görünce bugün çocuk konusunda yazayım dedim.

Keşke insanlar için de bu kadar kolay olsa değil mi, gerçi o zaman sağa sola bırakılmış çocuklardan yolda yürüyemez hale gelirdik.

Bu çocuk olayı çok derin bir konu aslında, eskidenmiş öyle doğur doğurabildiğin kadar mantığı.

Eskiden, hele de köylük yerlerde kadınlar doğurup tarlaya gidermiş, hatta tarlada çalışırken doğurup işe geri dönerlermiş, bırakın hastaneyi ebe bile olmazmış, çocukların yaşaması tamamen Allah'a emanetmiş.

Şimdi öyle mi?

Çocuk yapmaya karar vermekten tutun da hangi hastanede hangi yöntemle doğacağına, odasına koyulacak mobilyaların doğallığından doğumdan sonra eşe dosta dağıtılacak kurabiyelerine, hikaye kitaplarından oyuncaklarına, beşiğinden ana kucağına, zıbınından patiğine her şey ayrı bir seremoni...

Hal böyle olunca yeni nesilin çocuk yapma yaşı ilerledikçe ilerliyor...

Çünkü biliyor başına gelecekleri :)

Şaka bir yana çocuk sahibi olmak bambaşka bir olay, öyle geri vitesi falan yok, biz bunu istemiyoruz falan ııı-ıh yok öyle yağma...

İyi düşünüp iyi zamanlanması gerekiyor, sonra çocuk büyüyünce vay efendim senin yüzünden şundan da geri kaldık da şuralara da gidemedik de, şunu da yapamadık da diye çocuğun başına ekşimeyin diye diyorum yani :)

Bugün vicdanlı bir insan evde kedisini bile bırakıp gönül rahatlığıyla gezip tozamıyor ki kedi rahat hayvandır, kendi kendini idare edebilir, maması ve suyu varsa, ama olmuyor, işte bunlar hep vicdan :))

Şimdi kalkıp bana kediyle çocuk kıyaslanır mı demeyin, tabi ki kıyaslanır, ikisi de can neticede.

Bazen soruyorlar bana hayatında hiç hayvan sevgisi tatmamış insanlar, çocuğun olunca kedileri ne yapacaksın diye?

Çuvala koyup denize atacağım...

Şaka mısınız yaa, biz onları hevesimizi giderelim diye mi aldık getirdik yuvamıza.

Biz onlarla bir ömür birlikteyiz, ilgililere duyurulur...

Ayrıca hiç çocuk kafasında değiliz yani, daha gezilecek yerler, okunacak kitaplar, içilecek şaraplar var...

Aaaa ne diyom ben ya töbe töbeeee :))

Neyse hadi herkese iyi haftalar,

iyi düşünün haa çocuk bu şakaya gelmez :))