Blog Bağımlılığı-Blog Yoldaşlığı

Siz de de var mı böyle bir bağımlılık?
Blog dünyasına gireli daha iki ay olmadı ama ben resmen bir bağımlı gibi davranmaya başladım...
Önceden boş vakitlerimi kitap okuyarak geçirirdim, neredeyse iki güne bir kitap bitirirdim.
Şimdi elime aldığım kitap bir hafta dolanıyor ortalıkta, kah sehpanın üzerinde, kah koltukta...
Bir bakmışım mutfak dolabının üzerinde, tost makinesine yoldaş, bir bakmışım ayakkabılığın üzerinde, bir bakmışım kızların minik diş ve patileriyle mücadelede...
Neden?
Çünkü ben bloglar arası dolanmaktan, sevgili blogcanların yazılarını okumaktan, onlara yorum yapmaktan, yeni bloglar keşfetmeye çalışmaktan kitap okuyamıyorum...
Allahtan eşimin işi başından aşkın da benim bu bağımlı hallerim pek gözüne batmıyor...


Ama güzel şey paylaşmak, yeni fikirler görmek, benzer ya da farklı hayatlar tatmak, ortak paydalarda buluşmak...
Şu da bir gerçek ki bu iş emek istiyor, sabır istiyor, özveri istiyor...
Kimse burada laf olsun torba dolsun diye yazmıyor...
İnsanlar emek harcıyorlar, sen de bir zahmet oku...Bencil olma, karşındakine değer ver...
Burada amacımız bilmem kaç takipçimiz olsun değil, en azından benim değil...
Ben paylaşmayı seviyorum, ve paylaşmayı seven insanları da seviyorum ama abartmamak da lazım tabii...
Burası başka bir dünya, sosyal paylaşım siteleri gibi anlık değil, burada emek var, düşünce ürünü var, sözcükler cümleler var okunmayı bekleyen...
Bu dünyayı sevdim, ama bir süre daha izlemedeyim...
Kimler gerçekten vakit harcamaya değer, kimler emeğe, fikirlere saygı duyuyor anlamak için...
Sonrasında bir sadeleştirme operasyonu yapacağım...
Sevdiğim ve beni seven blogger arkadaşlarımla bu keyifli yolculuğa devam edeceğim...
Şimdilik sevgiyle kalın...

26 yorum:

  1. Aynı bağımlılık bende de vaarr... Akşam yatakta kitap niyetine blog okur oldum... Çok güzel ama :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence de çok güzel :)
      İnsan her gün düşünüyor, neler yazsam, blogumu nasıl güzelleştirsem diye :)

      Sil
  2. gerçekten emek işi. Yani insan kendini sorumlu hissediyor bir olay olduğunda bir fikir aklımıza geldiğinde yazmalıyım bunu diyoruz ya da uzun zaman bir şeyler yazmayınca bir suçluluk duygusu oluyor blogger'ı ihmal ettim duygusuna kapılıyor insan. Birisinin bir yazısını hikayesini beğenince takibe alıp zevkle okuyup duruyor insan acaba bugün ne yazdı? Eğer ortalarda görünmüyorsa acaba nereye gitti? Ya da uzun bir aradan sonra yazmışsa büyük bir merakla neredeymiş ne demiş hemen okuyayım moduna giriveriyor insan:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet yumiyumcum tatilden de döndün, artık yazsan da okusak dimi ama :))

      Sil
    2. yazacağım inşallah birazdan:)

      Sil
  3. hoşgeldin aramıza :)
    eskiden eşim ile kitap okuma yarışı yapardık.
    kaç kitap okuduk yarışı. sonra bunu genişletip sayfaya dökmüştük. malum her kitap aynı kalınlıkta olmuyor :)

    sonuç ben artık okuduğum blog sayfalarını yazmayı düşünmeye başladım ;)

    ama üzülme bir süre sonra hafifliyor bu durum ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbulduuuk :)
      Benzeşen bir yanımız daha varmış desene, biz de yarış yapardık eşimle, ta ki eşim doktora yeterlilik sınavına çalışmaya başlayana kadar...sınav geçti gitti ama adam o kadar bıkmış ki hiçbir şey okumak istemiyor :( Ben de bloglar arası kitap etkinliklerine katılmaya çalışıyorum kendimce :)
      Ama o blog sayfalarını yazmak mantıklıymış :)

      Sil
  4. Yakında dokuz yıl olacak:-) İlk sene daha da bağımlıydım, şimdi nispeten dengeliyim. Arada dönüp eskileri okumayı seviyorum. Nice güzel paylaşımlara:-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim :)
      Nice dokuz yıllara hep beraber o zaman :)

      Sil
  5. kesinlikle ayni bagimlilik bende de var, sabah uyanir uyanmaz kim ne yazmis diye bakmasam olmuyor :) internetsiz kaldigim zamanlarda blogu ihmal ettigim icin resmen suvluluk duyuyorum.. ya da bir yere gittigimde, bit sey izledigim de gordugumde paylasmaliyim diye not etmeden duramiyorum.. dediginiz gibi buyuk bir emek isi ve bir o kadar da keyifli paylasmak ve yazmak :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle, yazmanın ve paylaşmanın mutluluğu bambaşka...şu not alma işi mantıklıymış, aklıma gelen, şunu yazsam güzel olur dediğim şeyleri unutuveriyorum çünkü :)

      Sil
  6. Ben de blog yazmaya başlayalı 3 ay oldu. Halim sixinkiyle aynı. Ama paylaşmak beni rahatlatiyor

    YanıtlaSil
  7. Bir kez kanına girdi mi kolay kopamıyorsun blogla uğraşmaktan. Ben de 9 yıl önce başlamıştım. Uzun bir aradan sonra özledim birkaç hafta önce tekrar başladım. Emek isteyen bir uğraş. Güzeldir blog yazmak ve blog okumak. :)

    YanıtlaSil
  8. Amaaan varsın blog bağımlılığımız olsun dimi ama...Allah kötü bağımlılıklardan korusun...
    Bu arada geri dönmenize sevindim :)

    YanıtlaSil
  9. Uzun zaman sadece okudum blogları. Sonra ben de dahil oldum. Gerçekten bağımlılık yapıyor. Blog okumayı da bir şeyler paylaşmayı da çok sevdim ben.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyi ki dahil olmuşsun Kitapsız Kedi :) yazılarını keyifle okuyorum...

      Sil
  10. Fikirlerine katılıyorum, ben de asla ama asla ziyaretçi sayım çok olsun diye yazmıyorum, yıllardır takip eden beş, altı arkadaşım çok iyi bilir, beni isterse sadece 10 kişi takip etsin ama gerçekten etsin:) yani yazdığımı zahmet edip okusun, yorum yaparsa da başım üstüne, hakaret/küfür (özellikle Atatürk'e) hariç her tür ELEŞTİRİ yorumunu yayınlarım. Ama sırf beni takibe almış - öylesine- sonra ne sayfama gelmiş, ne etmiş, ne bir yazımı okumuş....böyleleri çok var yüzlerce...ben dediğin gibi onları ayıklıyorum...yanlış anlamasınlar yani gerçekten izlemedikleri için laf olsun diye izleyenleri siliyorum...
    Benim blog izleyicisinden beklediğim bunlar, aynı prensibi ben de onlara uyguluyorum, gerçekten takip etmediğim, aramızdaki okumak-iletişim kurmak(yorum) bitmiş sona ermiş blogları ayıklıyorum. Takip ettiğim blogları gerçekten okuduğum, yorum yaptığım bloglar..tek istisnası bir sebepten bloguna yazmaya küsenler, aniden ortadan yok olanlar. Onları silmiyorum...çünkü hem bir gün yeniden bloglarına dönebilirler...hem de vaktiyle onlarca yorum yapmışız birbirimize blogdaş olmuşuz ayıp olur....
    işte böyle:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de sana katılıyorum bücürükveben :) Takip edecek olanlar hakkını versin yoksa kalabalık etmesin lütfen :) bu demek değilki herkes her yazdığımızı okuyacak yorum yapacak...ama değer verdiğimizi de göstermemiz gerek diye düşünüyorum.
      Sevgiler :)

      Sil
  11. Kulube hosgeldin. Iste uyumadan once senin gibi kitap yerine blog okur oldum :) pismanmiyim su an icin hayir peki gozlerim pismanmi eveeeet :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbulduk Aner :) Gözlere sorarsak zaten yandık...en dertli onlardır herhalde :)

      Sil
  12. Ben de taze blogger biri olarak bağımlı olma yolunda ilerliyorum.Yeni yazılar,yeni bloglar,yeni paylaşımlar,yeni hayatlar,yeni yerler;)İyiki katılmışım aranıza ;)Sevgiler:)

    YanıtlaSil
  13. Ben aynı bağımlılığı instagramda yaşıyorum, bazen hiç bilmediğim bir kültüre dalıp saatlerce ne yerler, nasıl eğlenirler, nasıl evlerde yaşarlar bakmışım ki Finlandiya'dayım :) Fotoğraflar yazılardan daha hızlı bilgiler verse de yazının keyfi ve yeni bloglar keşfetmenin mutluluğu da ayrı <3

    YanıtlaSil
  14. Emek istiyor gerçekten,ayrıca zaman...:)Ben de elimden geldiği kadar zaman ayırmaya çalışıyorum,çünkü ben de iyi bir kitap okurum:)Kitaplardan zaman buldukça,bloglara ve bloguma zaman ayırıyorum...Ama ilk blog yazmaya başladığım da ben de sizin gibiydim...:)Burası farklı ama bir o kadar da güzel bir dünya...Hoşgeldiniz aramıza...Sevgiler...

    YanıtlaSil
  15. Hakikaten bağımlılık yapıyor:)
    Güzel tespit.
    Merhaba, Sevgiler birde.

    YanıtlaSil