Hayat Bizi Beklemez...

Hayat bizi bekler mi ?
Beklemez.
Kendi kendine akıp gider.
Siz ister ona ayak uydurur, onunla beraber yol alırsınız, ister geride kalıp peşinden koşar, yetişmeye çalışırsınız.
Ya da hepten koyverip akıp giden hayatın arkasından el sallarsınız.

Birçoğumuz öyle yapmıyor mu?
Hayatı bir kenara itip saçma sapan uğraşlarla vakit kaybetmiyor muyuz?
Ufacık şeyleri kendimize dert edip surat asmıyor muyuz?
Önümüze çıkan fırsatları değerlendirmek yerine türlü çeşitli bahaneler üretmiyor muyuz?
Biz aslında yaşamayı ertelemiyor muyuz?

Yaşanacak tek bir hayatımız olduğunu, giden günlerin bir daha gelmeyeceğini, bazı fırsatların sadece bir kez karşımıza çıkacağını anlamak için illaki başımıza kötü bir şeyler mi gelmesi  gerekiyor?
Didinip durduğumuz hayatta hiçbir şeyi, hiç kimseyi takmadan gönlümüzce yaşamayı ne zaman başarabileceğiz?
Tamam belki iş hayatı, çalışma koşulları bize çok fazla esneklik sağlamıyor olabilir, ama en azından elimize geçen fırsatları değerlendirsek.
Yakaladığımız ufacık bir an bile olsa sevdiğimiz şeyleri yapsak, sevdiklerimizle olsak olmaz mı?

Hayat akıp gitmesin. Kenarından köşesinden tutup yakalayalım onu, arkasından el sallamayalım. Değerli olduğumuzu, bu hayatı bir defa yaşayacağımızı unutmayalım. Bedenimize ve ruhumuza faydası olmayan şeylerle vakit kaybetmeyelim.

Bizi üzen, yoran, canımızı sıkan insanları kendimizden uzak tutalım.
Evimizin temizliği için saçımızı süpürge edeceğimize ruhumuzu kirlerden paslardan arındıralım.
Bizi mutlu eden küçük uğraşlar bulalım.
Sevelim, sevilelim.

Yanlış yapıyorsun hacı, bu hayat böyle çözülmez :)