Düdüklü Tencere

Birgün dedim ki; neden olmasın? Ne neden olmasın diyeceksiniz şimdi, biliyorum. Şöyle ki, "neden bende içimden geçenleri, kafamda dört dönenleri, sessiz düşündüklerimi, fısıldadıklarımı, ya da haykırmak istediklerimi paylaşmayayım? " dedim. Olay bu yani. Karar verdim, artık ben de buralarda takılacağım.


Yazmaya, paylaşmaya karar vermek güzel de, insan nasıl başlayacağını bilemiyor, ama zamanla toparlayacağımı umuyorum. 

O zaman  neden 'düdüklü tencere' , önce oradan başlayayım.
Ben ki, üniversite sınavını kazanıp da 18 yıl boyunca birlikte yaşadığım biricik ailemin yanından ayrılmak zorunda kalana kadarki süreçte elini sıcak sudan soğuk suya sokmamış, ev işi nedir bilmemiş, bırakın yemek yapmayı yumurta bile kırmamış bir insandım. Üniversite hayatım boyunca da kimi zaman kuzenlerimle kimi zaman da teyzemle yaşadığım için yemek yine sorun değildi. Hem zaten üniversite öğrencisinin karnı doysa yeter, afilli yemeklere lüzum yok. Yüksek lisans yaparken de yurtta kaldım, şans işte :)

Gelelim dananın kuyruğunun koptuğu yere. Yüksek lisans eğitimimin son aylarında canımdan çok sevdiğim biricik aşkımla evlendim. Tez yazmaktı, deney yapmaktı, evi çekip çevirmekti derken benim devreler yandı. Yüksek lisans bittikten bir ay sonra da işe başladım ve hayat en güzel yaşımızda işe git gel, temizlik yap, çamaşır, bulaşık, ütü olayına bağlandı. Tamam benim canımın içi  bana yardım ediyor ama e bize zaman kalmıyor. İşten geliyoruz, eğer dünden yapılmadıysa yemek yok, enerjin varsa yemek yap, yoksa sipariş ver, ki bizim genelde enerjimiz olmuyordu :) Ben de buna bir çözüm bulmamız gerektiğine karar verdim. O gün bugündür bütün yemekleri düdüklü tencerede pişiriyorum :)

Düdüklü tencere tariflerim çok yakında :))