Duman ve Gümüş

Bugün de kızlarıma çalışayım dedim. Hep bebiş hep bebiş olmaz ki, biraz da ablaları işgal etsin şu blogu değil mi ama :)

Karşılama Komitesi

İşten eve döndüğümde bu ikiliyi hep bu şekilde pencereden dışarıyı izlerken buluyorum. Kapıyı açıp içeri girdiğimde de kafalarını çevirip bana bakıyorlar böyle :)

Paylaşılamayan kucak

Hafta sonları böyleyiz. Duman her zaman göbüşü kapar, annemin ördüğü hırkalarla aşk yaşayarak kucağımda uyur. Garibim Gümüş genelde babasını tercih eder, ama babası meşgulse, yani onun için uygun bir yatış pozisyonu sağlayamıyorsa bana gelir ve Duman'dan arta kalan yerlere sığışmaya çalışır. Burda da kala kala dizden sonrası kalmış :)

Bir hareket, bir ses olur da Gümüş Hanım uyanırsa tam olarak böyle bakar size haberiniz olsun :)

Başka yer kalmamış gibi :)

 Duman'ın en sevdiği yerlerden bir tanesi tv ünitesidir. Özellikle de tvnin önüne konuşlanmaya bayılır. Ara sıra izlediği de oluyor. Hele de futbol maçlarında top yakalamaca en sevdiği :) Burayı sevmesinin bir nedeni de sanırım her yere hakim olması. Yattığı yerden hem salonu hem de koridoru kesebiliyor :)

Uyumaca

O kırmızı yastık resmen kapanın elinde kalıyor. Normalde orası baba köşesi, ama es kaza babamız oradan kalkmaya görsün, hemen yeri kapılıyor. Artık hangisi kaparsa. Açıkta kalan da böyle tepelerde idare etmek zorunda kalıyor :)

Şimdilik bizden bu kadar. Yarın doktor kontrolümüz var. Bakalım bebişimiz ne kadar büyümüş :)

Sevgiyle kalın...