Son Günlerde...

Herkese merhaba,

bakıyorum da bu aralar blog dünyasında yine bir durgunluk var. Havalardan mı acaba?

Kendi adıma şunu söyleyebilirim ki, ben üşeniyorum. Buraya bir şeyler yazmayı geçtim, ig de fotoğraf paylaşmak bile zor geliyor artık. Ama yine de bizi buralarda seven birileri vardır mutlaka diye biraz kendimizi gösterelim dedik :)

Ben ne zaman bir şeyler yesem bu Gümüş şipidiği böyle acıklı acıklı beni dikizler, arka fonda da Gümüş'ü dikizleyen bir Duman mutlaka mevcuttur :)

Tok evin aç kedileri :)

Dumanım böyle göbüşünü yaya yaya yatmayı çok sever, e haliyle ben de onu çok sever :)

Hayat her zamanki gibi, akıp gidiyor işte. Değişik hiçbir şey yok. İşe git gel, yemek yap ye, mutfağı topla, kedilerin ıvırı zıvırıyla ilgilen, halin varsa ertesi güne yemek yap, yoksa devir totoyu, tv zırıltısı eşliğinde kitap oku :)

Bir ara hiç kitap okuyamamıştım, bir hafta on gün kadar sürmüştü bu okuyamama halleri, ama son iki haftadır maşallahım vardı, neler okuduğumu sizinle de paylaşayım istedim :)

Siddharta, iç huzuru, mutluluğu, kısacası nirvanayı arayan ve bulmak için aç susuz çıplak ormanlarda dolaşmaktan tutun, zengin olup gününü gün etmeye kadar her yolu deneyen bir adamın hikayesi. Okuduğum ilk Hermann Hesse kitabıydı, fena değildi. Neticede verdiği mesaj da şuydu: "Uzaklarda aramam çünkü sen içimdesin, taht kurmuşsun kalbime en güzel yerindesin." :)

Ah Struma ah! Struma'yı bilmeyen var mı? Zülfü Livaneli'nin Serenad'ını okuyanlar bilir. II. Dünya Savaşı yıllarında Romanya'dan kaçıp Filistin'e sığınmak isteyen Yahudiler'in bindiği geminin adı Struma. Karadeniz açıklarında motoru bozuluyor, ki zaten külüstür bir gemi, Türk yetkililer gemiyi boğaza çekiyorlar ama insanların karaya çıkmasına izin vermiyorlar. 72 gün boyunca açlıkla, sususuzlukla, hastalıkla mücadele eden yüzlerce insan İngilizlerin baskısı ve Türk hükümetinin savaşta tarafsız olma çabası yüzünden kaderine terk ediliyor. Sonunu merak edenler okusun derim.

Hastasıyız...Kimin? Sabahattin Ali'nin tabi ki :) Kürk Mantolu Madonna ve Kuyucaklı Yusuf'u çok severek okumuştum. Ardından Hıfzı Topuz'un yazdığı 'Başın Öne Eğilmesin' ile hayranlığım daha da artmıştı Sabahattin Ali'ye. Sırça Köşk bir öykü kitabı. Birçok öykü var içinde, içinizi acıtacak, yüreğinizi sızlatacak, gönül telinizi titretecek türden. Çok güzel çoook :)

İncir Kuşları bir Sinan Akyüz kitabı, gençlik yıllarımda bir iki kitabını okuyup sığ bulmuştum. Bu kitabın içeriğini öğrenmeden önce de okuyacağıma ihtimal vermiyordum. Ama gel gör ki, konusu kitabı iki günde okuyup bitirmeme yetti de arttı bile. Bu kitapta Bosna Savaşı yıllarında Boşnak kadınlarının yaşadıkları var. Okurken bile kanınızı donduran, tüylerinizi ürperten acılar :(

Bu sevimli kitapçığın adına vurulmuştum ama içi beni hiç de tatmin etmedi. Bilge Karasu'nun bilmem kaç yılından beri yazmış olduğu denemeler var içinde. Açıkçası Karasu ile frekanslarımız tutmadı. Kitabı yarım bıraktım :(

Ayfer Tunç da tıpkı Sabahattin Ali gibi sevdiğim ve tüm kitaplarını okumak istediğim bir yazar. Bu da bir öykü kitabı ve çok güzel. Hadi bakalım şimdi gerçeklerle yüzleşme zamanı diyen türden. Okuyunuz, pişman olmazsınız...

Kapanışı da bir adet kısacık Gümüş videosu ile yapalım dedik.

Sevgiyle kalın :)