Yalnızlık...


Doğdum bir gün anamın karnından,
açtım gözlerimi dünyaya, baktım çipil çipil.
Çocuk oldum, koştum oynadım,
yeri geldi kanattım dizlerimi, ağladım.
Biraz büyüdüm okula gittim, ilk okulu terkettim.
Askerlik, iş güç, yuva kurma telaşı derken hayat aktı gitti.
İlki, ikincisi, üçüncüsü derken boy boy evlatlarım dizildi.
İyi evlat oldular mı?
Oldular.
İyi baba olabildim mi?
Olabildim mi?
Sorumun cevabı, aynadaki yalnızlığımda.
Sorumun cevabı, sofradaki katıksızlığımda.
Sorumun cevabı, televizyonun yüksekçe açılan sesinde,
ikinci bardağı içilemeyen çayımda,
kuruyan ekmeğimde,
içmeyi unuttuğum ilaçlarımda,
bayramdan bayrama çalınan kapımda,
geceleri ılık ılık yanağıma süzülen yaşlarda,
artık göçüp gitmeye duyduğum heveste.
Sorumun cevabı dilime varmayan yüreğimde.


***
Bir gün hepimiz yaşlanacağız, etrafımızdaki insanların sayısı giderek azalacak. O zaman belki çalan bir telefonun ucundan gelen ses mutlu edecek bizi. Küs ayrılmayalım bu dünyadan, kırgın kalmayalım kimseye. Bir telefon açmak zor gelmesin. Size yapılan haksızlıklar, çektirilenler, yaşatılanlar aklınızda, kalbinizde yer tutmasın. Yüklerinizden kurtulun. Affedin. Her ne olursa olsun, iyi evlat olun. Sevdiklerinizin kalplerinin yalnızlıktan kurumasına izin vermeyin.

En önemlisi,
sevgiyle kalın...

22 yorum:

  1. Ah Burcu'm eline sağlık, o kadar güzel anlatmışsın ki, söyleyecek söz kalmamış...herkes bir gün yaşlanacağını hatta - istemez kimse - ama belki elden ayaktan düşeceğini - düşebileceğini aklından çıkartmamalı...bir laf vardır çok üzülürüm bir baba 7 çocuğa bakar ama 7 çocuk bir babaya bakamaz diye:( çevremde var öyleleri, birbirlerine top gibi atıyorlar anayı ya da babayı, ama istisnalar da var, anasını paylaşamayan diyenler de....
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Müjde ablam...ben de gözlemlerimden esinlenerek yazdım bunu. Ne hikayeler duyup görüyoruz, dediğin gibi annesini babasını bir yere sığdıramayan insanlar var. Üç günlük dünya, değer mi ki?
      Sevgilerimle...

      Sil
  2. Kalemine sağlık Burcum çok güzel olmuş...Bir gün hepimiz yaşlanacağız:(

    YanıtlaSil
  3. İyi evlat mıyım ?
    Onu anneme sormak lazım.
    Ama affetmek bana zor geliyor.
    Affedersem tamamen kaybedeceğim insanlar var :(
    Öpüyorum seni çoook :*

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen iyi bir evlatsın bence Şeyma :)
      Bazı affedilemeyecek istisnalar mutlaka vardır, ne yapalım...
      Ben de öpüyorum seni :)

      Sil
  4. Etkilendim :( Çok iyi yazmışsın yahu.Emeğine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Emrah...Okuyan gözlerine sağlık...

      Sil
  5. İyi güzel hoş söylemişsin de sen ararsan onlar aramaz niye çabanı bu kişilere aktarasın ki? sevgi boşa gitmemeli bence.
    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgi boşa gider mi hiç Yüreğimin İklimi? Gitmez...hem sevmek karşılıksız olmalı bence, yani karşılık beklenmemeli...ne yani "biz elmayı seviyoruz diye elma da bizi sevmek zorunda mı?" dimi ama :)
      Sevgiler...

      Sil
  6. Bazen evdeki seslerden çok yorulduğumda pek yakında bunların hepsi bitecek ve sessiz kalacaksın derim kendime, tadını çıkart...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sesten yorulmak güzeldir Handan, bir süre sonra kafa dinleyeceğini bilirsin, ama sessizlikten yorulmak zordur, ona yapacak bir şey yok...

      Sil
  7. Çok güzel olmuş... Duyguların, kelimelerin, yazın... Kalemine sağlık ♥

    YanıtlaSil
  8. Hep diyorum ben de bunları kendi kendime ve konuşmalarımda yakın bulduklarıma. Ama şu zamanlarda insanların hiç kimseye müdanası olmadığından küslük falan de önemsemiyor, delicesine benciller. Bazen düşününce ahh diyorum ben mi safmışım acaba bana neler neler yapan insanları affettim de hala konuşuyorum:):) Küslük berbat bir şey ya azıcık vicdanı olan insana çok koyuyor..Şu kısacık hayatta ne gereksiz aslında da insanoğlu olarak ufacık şeyleri dert etmekte üzerimize yok gerçekten. Kalemine sağlık. Öpüyorum çok..Sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Yalnızlığı severim, yaşlanınca da durumun değişeceğini şimdilik sanmıyorum. Oldum olası kalabalıktan, gürültüden hoşlanmadım. Evimde, eşimle, kedimle, sessiz, huzurlu bir ortamda gayet mutluyum. Bir de şu var, kimseye yük olmak istememek. Kimsenin hayatını istediği gibi geçirmesine engel olmama isteği. Kimsenin mecburiyeti ve vazifesi olmak istemiyorum ömrüm boyunca. Tek isteğim de o durumlara düşmeden gitmek bu dünyadan. Ben de böyleyim işte :)

    YanıtlaSil
  10. ne güzel bir yazıydı...hele sonu...verdiğin mesaj kısmı ne kadar da haklısın...fark ettiğimizde çok geç oluyor...

    YanıtlaSil
  11. merhaba burcuu.. ah ne güzel yazmışsın öyle.. bir mendil kuruyana kadar olmalı küslükler.. hayat kısa.. çok sevdim yazını.. görşmek üzere. beklyorum ben de :)

    YanıtlaSil
  12. olumsuz yüklerden, kırgınlıklardan kurtulalım..
    ne güzel bir paylaşımdı..

    YanıtlaSil
  13. Yanıtlar
    1. Kitapsız Kedi,
      buralardayım...olmaktan utandığım yerde, yer yüzünde...

      Sil