1Q84-Haruki Murakami

1Q84 kitabıyla instagram sayesinde tanıştım. Severek takip ettiğim profiller bu 1256 sayfalık kitabın fotoğraflarıyla doluydu ve herkes beğenerek okuduğunu söylüyordu. Haliyle ben de çok merak ettim ve sipariş vermek için hemen internetin başına geçtim, ama o da ne? Kitap yok! Bende de bekleyecek sabır yok, ne yapsam ne yapsam derken pat diye kütüphanede karşıma çıktı ve bende hemen ödünç alıp okumaya başladım. Bayramdı, tatildi, misafirdi derken bu canım kitabı bir ayda ancak okuyabildim, tabi aynı zamanda başka kitaplar da okudum.

Neyse gelelim kitaba...Bu kitapta Tengo ve Aomame adlı iki karakterin hikayesi var. Kitap bir bölüm Tengo bir bölüm Aomame şeklinde ilerliyor. Bambaşka iki hayat tarzına sahip ailelerin çocukları olan bu ikili sadece ilk okulda iki sene aynı sınıfta okudular, bu süreçte de sadece bir kez iletişim kurdular, o da Aomame'nin Tengo'nun elini kısa bir anlığına sıkıca tutup sonra hiç konuşmadan çekip gitmesi şeklindeydi. Bu kısacık teması 20 yıl boyunca birbirlerini hiç görmemiş olsalar da ikisi de unutmadı. Küçücük yüreklerine ektikleri sevgi tohumunu birbirlerinden habersizce gün be gün büyüttüler. Birbirlerine kavuşmak için şiddetli bir istek duysalar da birbirlerini aramak için hiçbir şey yapmadılar. Kaderin onları karşı karşıya getireceği anı beklediler. Ama ne var ki, gerçek dünyada yolları hiç kesişmedi. 

 

Tengo ve Aomame'nin kavuşabilmesi için gökyüzünde biri büyük biri küçük iki ayın olduğu bir dünya gerekliydi. Birbirlerinden bağımsız olarak karıştıkları olaylar onları 1984 yılından çıkarıp 1Q84 yılına getirdi ve sorularla dolu bu dünyada cevapları ararken birbirlerine ulaştılar. Ancak bir sorun vardı. 20 yıl aradan sonra kavuşan ikili peşlerinde olan gizli güçleri atlatıp tekrar 1984 yılına dönmek zorundaydılar ve bunun için akıllarına gelen tek yolu denemekten başka çareleri yoktu. 

Sizce Tengo ve Aomame huzurlu ve mutlu bir hayata kavuşabilmiş midir? 

Ben sonunu biliyorum, merak ettiyseniz okuyun derim.

1256 sayfa olması gözünüzü korkutmasın. Öyle akıcı bir dili var ki, bir an olsun sıkılmadım kitabı okurken.

Kitaptan birkaç alıntı:

"1Q84...Bu yeni dünyaya bu adı vereyim. (Q, question mark'ın Q'su idi)

İstesem de istemesem de , ben bu "1Q84"teyim. Benim bildiğim 1984 artık yok. Şimdi 1Q84 yılındayız Hava değişti, manzara değişti. Ben bu soru işaretli dünyanın haline, olabildiğince çabuk ayak uydurmak zorundayım. Yeni bir ormana bırakılmış bir hayvanla aynı durumdayım. Kendimi koruyup, hayatta kalabilmek için o yerin kurallarını bir an önce özümsemeli, uyum sağlamalıyım."

"Bir şey gibi olmamak, asla kötü değildir. Henüz bir çerçeveye sıkıştırılmadığın anlamına gelir ne de olsa."

"Yürekten sevdiğin bir insan varsa, bir kişi olsun yeter, hayatın kurtulmuş demektir. O seni sevmese bile."

"Fakat doğru dürtüler, ortaya her zaman doğru sonuçlar çıkartmaz. Dahası, tecavüzde hedef yalnızca bedenle sınırlı da değildir. Şiddet her zaman gözle görülecek şekilde ortaya çıkmadığı gibi, her yara da kanmaz."

"İnsanların büyük çoğunluğu gerçeklere inanmak yerine, gerçek olmasını arzuladıkları şeylere inanırlar. Bu insanlar gözlerini ne kadar açarlarsa açsınlar, aslında hiçbir şey görmezler. Böyle insanları düzenbazlıkla kandırmak da bebek avutmaktan farksızdır."

"Geri dönmeyeceksek eğer, ne olursa olsun ilerlemekten başka çaremiz yok."

"Belli bir yaşı geçince yaşam dediğin, sahip olduğun şeyleri sürekli olarak kaybettiğin bir süreçten öteye geçmez. Yaşamın için önemli olan şeyler, birer birer tarağın dişlerinin kırılıp gitmesi gibi insanın elinden kayıp düşüverir. Bunların yerine eline geçense, değersiz, tuhaf şeyler olur. Vücudun yetenekleri, arzular, hayaller, idealler, kendine güven, anlam, hatta aşık olduğun insanlar, peş peşe, önce biri sonra diğeri şeklinde yok olup gider. Veda ederek ayrılanlar, hatta bir gün hiçbir şey söylemeden ortadan yok olanlar olur ve bir kez yitirince bunları bir daha asla tekrar elde edemezsin. Yerine koyacak bir şeyler de bulamazsın. Bu, çok acı veren bir şeydir. Bazen vücudun lime lime doğranıyormuş gibi hissedersin."

"Acı, çoğu durumda başka bir acıyla dindirilir, yok olur. Acı algısı her zaman görelidir."

"Dünyadaki çoğu insan kanıtlanabilir gerçeğin peşine falan düşmez. Gerçek denilen, çoğu durumda senin söylediğin gibi güçlü bir acıyı da beraberinde getirir. Dahası çoğu insan acıyı beraberinde getiren gerçeği falan aramaz. İnsanların gereksinim duyduğu, kendi varlıklarının biraz daha derin bir anlamı olduğunu hissettirebilecek hoş, rahatlatıcı öykülerdir. İşte o yüzden din dediğin şey var olabiliyor."

"Işığın olduğu yerde gölgenin de olması gerekir. Gölgenin olduğu yerde ise ışık mutlaka olur. Işık olmadan gölge olmaz, gölgesi olmayan ışık da olmaz."

"İnsanlara ümit veriliyor, bu ümidi bir yakıt gibi kullanarak kendilerine amaçlar ediniyor, ömürlerini sürüyorlar. İnsan, ümit olmadan yaşamını sürdüremez. Fakat bu havaya para atmakla aynı. Yazı mı gelecek, tura mı gelecek? Para yere düşmeden anlaşılmaz."

Kitap Hakkında

1Q84

Haruki Murakami

Doğan Kitap

1256 Sayfa