Şimdi Senden Vaz mı Geçmeli?

Bilmem kaç yaşına geldiniz ve hala hayaller dünyasında mı yaşıyorsunuz?
Yaşam mücadelesi sizi sağdan soldan çekiştirirken siz kendinizi Alice Harikalar Diyarı'nda mı zannediyorsunuz?
Elalem denen görünmez insanlar topluluğu sizi kıskaçları arasına sıkıştıramadı mı?
Sokak ortasında dondurma yemekten, şen kahkahalar atmaktan, insanlara gülümsemekten utanmıyor musunuz?
Her an gelebilecek misafirlere mahcup olmamak için evinizi her daim bal dök yala tadında tutmak için çaba harcamıyor musunuz?
Mükemmel bir eş olarak işten gelir gelmez soluğu mutfakta alıp üç çeşit yemeğinizi yapmıyor musunuz?
Elleriniz hep manikürlü, saçlarınız hep fönlü, yüzünüz hep makyajlı değil mi?
Kaç yaşına geldiniz ve hala çocuk doğurmadınız mı?
Pardon ama siz ne yapıyorsunuz?
Ne kafası yaşıyorsunuz?



!!!

Öf bu ne yaaa?
Banane kardeşim, sıkıldım ben bu hayatın dayatmalarından. 
Çocuk olursun, oynarsın, okula gider, okursun, iş bulup çalışırsın, eş bulup evlenirsin, sonra da çocuk doğurur kırıp dizini oturursun. Hayatının sonuna kadar yeter işte bu sana, daha ne?
Dünyanın düzeni bu, böyle gelmiş böyle gider.
Her şeyin bir zamanı var, sırası var. 
Sırayı şaşırmayacaksın, zamanı gelen ödevlerini teslim edeceksin, yoksa cısss...
Mesela 30 yaşından sonra bir enstrüman çalmaya kalkmayacaksın, herhangi bir dansı öğrenmeye çabalamayacaksın, öyle çok gezmeyeceksin, tutumlu olacaksın, yuvayı dişi kuş yapar sonuçta.
Hele hele bir yaştan sonra hayatında köklü değişiklikler yapmaya hiç kalkışmayacaksın, tefe tutarlar alim allah...
Hayal bile kuramazsın, kursan da paylaşamazsın, tıkıverirler valla boğazına...

!!!

Yok yaaa...
Şimdi ben vaz mı geçeyim hayallerimden?
İstediğim gibi yaşamayayım mı?
Bir daha dünyaya gelme garantisi varsa tamam, bir fedakarlık yapabilirim belki, ama yok kanımca, niye yapayım o zaman?
Heeey bayanlar, özellikle size sesleniyorum...
Sevdikleriniz için yaşamayın, onlarla birlikte yaşayın.
Hayallerinizden, ideallerinizden vazgeçmeyin.
Size dayatılanları kabul etmeyin.
Sizi mutsuz etme ihtimali olan şeylerden kaçın, özveri de bir yere kadar yani.
Ekonomik özgürlüğünüzü kazanın.
Hobiler edinin, gezin tozun.
Anne mi olmak istiyorsunuz, çocuk doğurun, istemiyor musunuz, doğurmayın, baskılara yenilmeyin.
İşinizi sevmiyor musunuz?
Değiştirmekten korkmayın.
Okumanın yaşı yok, bunu unutmayın. Ben ne insanlar biliyorum, çoluğunu çocuğunu büyüttükten sonra üniversite okuyup çalışmaya başlayan ya da mesleğini sevmediği için yeniden okuyup meslek değiştiren.
Nefes aldığınız sürece, hiçbir şey için geç kalmış sayılmazsınız.
Hayallerinizden vazgeçmeyin yeter...

Sevgiyle ve umutla kalın.
Ya da kalmayın, koşun, hayallerinizin peşinden...


Not: Hiç büyümeyen çocuk ruhuma, maymun iştahıma ve bitmeyen isteklerime katlanıp, hayallerimin gerçekleşmesi için her türlü desteği veren biricik eşime sevgiler :)
E bi yorum da senden bekliyorum aşkım ona göre :)




25 yorum:

  1. Ay canim okadar bana göreki bu post.. cok cok haklisin ve süper bir yazi olmus, ellerine saglik!! :)

    YanıtlaSil
  2. Ah, bazen vaz geçtiğimizin bile farkında olmuyoruz....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Farkına varalım Handan, zaman akıp geçiyor...

      Sil
  3. Bu haklı bulduğum yazının ardından senin hayatına güzellik katan bi eşinin olması çok sevindirdi beni canım benim :)
    Hayal kuramam belki ama kimse içinde hayattaki tüm fedakarlığı sadece ben üstlenmemeyi öğrendim bu da bişey :)
    Kalemine ve yazan yüreğine sağlık canım benim :*

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Şeymacım, darısı başına :)
      Sen de gayet güzel bir şey öğrenmişsin sonuçta, gerisi de gelir merak etme :)

      Sil
    2. :))
      Mim getirdim ki ben sana ;)
      Yapmak istersen tabi :*

      Sil
  4. Ne güzel yazmışsın öyle duygularıma tercüman olmuşsun (: Hayat felsefemiz: "Amaaan boşver dünyaya kaç kez gelicez içimizde mi kalsın?.." olmalı bence (:

    YanıtlaSil
  5. Kalemine sağlık derler ya, ben de klavyene sağlık diyorum yaa. Öperim güzel zihninden seni :) Keşke herkes böyle düşünse, böyle yaşasa be Burcu. Ölecez gidecez bir gün yahu, bırakın bizi mutlu eden neyse onu yaşayalım. Şu elalem ne derlerden, rezil olma korkusundan bir kurtarsak kendimizi, ne güzel bir dünya olacak.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Kitapsız Kedi :)
      Ah keşke insanlar şu görünmeyen zincirlerini kırabilseler, kendi isteklerini ve duygularını daha çok önemseyebilseler, elalemi görmezden gelseler ne de güzel olur değil mi?
      Ben de öperim, sevgiler :)

      Sil
  6. Hay yaşa sen Burcu'm:) 56 yaşımdayım ama Fransızca ders almak istiyorum babamın sağlığından ondan bedavaya öğrenmediğime çok pişmanım:( hatta 17 yaşımdan beri piyanom olsun çalayım diyorum kısmet olmadı ama dijital olsun bir tane alacağım inşallah, çünkü çok seviyorum, bunun yaşı yok ki! Minik bir orgum var onda sevdiğim her şeyi tıngırdatabiliyorum...bu zevk...asla yaşla ilgisi olamaz:) kar yağınca 40 yaşında bile sokağa çıkıp kar topu oynarım ben...yani çok haklısın:)
    sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjde ablam süpersin, inşallah en kısa zamanda alırsın bir tane. Kesinlikle katılıyorum sana, bunun yaşı olmaz. Son nefesimize kadar hayattan zevk almaya bakmalıyız bence :)
      Fransızcayı bence kendin öğrenebilirsin, bir kaç kitap, cd ve internet vasıtasıyla. Ben 5-6 yıl önce İspanyolca öğrenmeye çalışmıştım bu şekilde, araya mezuniyet falan girdi, kaynadı ama baya ilerlemiştim gramerde, bence yap, çok zevkli :)
      Sevgiler...

      Sil
  7. Bütün bu dayatmalar sistemin dayatmaları yahu. Kişi hayallerini her şekilde korumalı. Yoksa sıradan bir hayat bizi bekliyor :D Yazıyı keyifle okudum bu arada emeğine sağlık diyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu sistem yok mu, tam bir baş belası :)
      Kesinlikle Emrah, hayaller korunmalı ve hayal olmaktan kurtarılmalı :)
      Teşekkür ederim yorumun için :)

      Sil
  8. hayallerimize ulaşmak için çıktığımız yolda en büyük engel değil midir o el-alem! hep onlar haklıymış hep onların dediği gibi olmalıymış diye düşünmek bizi mahveden.. çok dertliyim bu konuda çok!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yumiyum özlettim kendini, işlerini yoluna koy da dön artık aramıza :)
      El-alemi de boş ver gitsin...
      Sevgiler...

      Sil
  9. O herşeye burnunu sokan 'elalemgillere' ben de sinir oluyorum. Herşeye karışıyorlar. Hep bişiler diyorlar. Bazen ben de elalem oluyorum. Ayyy bi dedikodu yapasım, herşeye karışasım geliyor yalan değil valla. Hepimiz birilerinin elalemiyiz aslında. :))))))). Amannnnnn aleme tek geldik tek gitçez. El ne derse desin. Hayat bizim hayatımız di mi ama. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seni 'elalem' olarak hiç düşünemiyorum Daisy :)
      Seninki olsa olsa zararsız, eğlencelik dedikodulardır :)

      Sil
  10. Burcu'cuğum muhteşem yazmışsın! Hayatımın bu döneminde (ki buna 30 yaş diyorlar, ben demiyorum), bahsettiğin her satırı yaşıyorum. Ne kadar açık görüşlü olsam da o baskıyı arada hissediyorum. Yazın sayesinde attım yine üzerimden, ehhh yaşayacağım ben, dedim. Teşekkür ederim ♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben teşekkür ederim canım, bir faydam dokunduysa ne mutlu bana :)

      Sil
  11. hayallerden vazgeçmemeli, hislere tercüman oldun..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle...Hayallerimiz kadar yaşıyoruz ne de olsa...

      Sil