Hafta Sonları Ne Kadar Çabuk Geçiyor Değil mi?

Bütün hafta uykusuzluk çektiğim için cumartesi doya doya uyuma hayallerim vardı benim, ama evde iki adet kurulum gerektirmeyen çalar saat olduğunu unutmuşum. Sağolsun kızlar cumartesi demediler, pazar demediler, anne babamız biraz uyusun dinlensin demediler, bizi yataktan çıkarmayı başarana kadar kapının önünde mıyıkladılar da mıyıkladılar. Sabahın 7 buçuğunda bizi ayağa diktiler. Hayır kalktık da ne oldu?

Tek dertleri bizi uyandırmakmış meğer, bizi uyandırıp normal hayatlarına geri döndüler...

Ama kendileri bütün gün uyudular, kedi değiller mi?

Hava çok da sevimli değildi bu hafta sonu, biz de yorgunduk üstelik, o yüzden de hiiiiiiç evden çıkasımız gelmedi. Bol bol yayıldık, pencerelerden dışarıyı seyrettik, uçan kuşlara baktık, yakalamaya çalıştık :)

Hiçbir iş yapmamanın ve bütün hafta sonu evden çıkmamanın verdiği rahatlıkla bol bol kitap okuduk ve de bitirdik. Merak edenler için aşağıda birazcık bahsettim kitaptan.

2054 : Çıkış Yok

Fuar çalışmalarım sonucu Altın Kitaplar' ın hediyelerinden biri olan bu kitap bilim kurgu, distopik bir kitap. Bana biraz George Orwell' in 1984' ünü hatırlattı.

Bu tarz kitaplara karşı ön yargılıyımdır aslında ama denemek istedim ve pişman olmadım. Kitaba cuma akşam başlamıştım, pazar öğleden sonra bitti :)

Kitabın olayı kısaca şöyle ki; devlet, suç işlemiş ya da başına kaldıramayacağı türde olaylar gelmiş insanları topluyor, bu insanlar 17 yaşından gençse hafızaları siliniyor ve programlanıyor (17 yaşından büyüklere ne olduğu meçhul). Her şeye yeni doğmuş bir bebek gibi yeniden başlıyorlar, yürümeyi, konuşmayı ve daha bir çok şeyi baştan öğreniyorlar. Onlara yeni bir isim ve yeni aileler veriliyor. Beyinlerine yerleştirilmiş bir çip sayesinde tüm duyguları kontrol ediliyor. Bileklerinde bulunan ve bu çiple doğrudan bağlantılı olan levo isimli cihaz sürekli bir takım numaralar gösteriyor. Üzüntü, öfke, kızgınlık gibi şiddete yönelten duygularda seviye düşüyor. Seviye çok fazla düşerse beyne giden kan akışı basıncın düşürülmesiyle kesiliyor ve bu da bilinç kaybına, krizlere ve hatta ölüme neden oluyor. Devlet bu şekilde bir yandan suç işlemeye, şiddete meyilli insanları programlayarak topluma adapte etmeye çalışıyor, bir yandan da kendini kontrol edemeyenlerin bu levo denen cihazlar sayesinde şiddete yönelmeleri halinde ölmelerine sebep oluyor.

Kitabın ana karakteri 16 yaşında Kyla adında bir kız, o diğer programlanmışlardan farklı, çünkü her ne kadar hafızası silinmiş olsa da bedeni, kasları hatırlıyor. Yaşadığı bazı olaylar da geçmişini hatırlamasında tetikleyici oluyor. 

Kitap akıcı, konusu ilginç. Bir üçlemenin ilk kitabıymış. Bu tarz kitaplardan hoşlanıyorsanız okuyabilirsiniz bence.
Sevgiler...