Kitap fuarı maceralarım nedeniyle iki hafta sonu üst üste çalıştım. Hayatımın hiçbir pazarında bu kadar yorulmadım.
Fuarın son günü bizim için mesai 10.30 da başladı. En yoğun saatler 13-17 arasıydı. Anonsçu teyze yine formundaydı ve herkesi gülümsetmekten geri kalmadı. Gülümseten de sadece anons şekli değildi üstelik :)
"Sevgili okur, aldığınız kitapları o kadar çok sevmişsiniz ki, sizin için önemli olan bazı şeyleri yayınevinin standında unutmuşsunuz, lütfen yayınevine uğrayıp eşyalarınızı alır mısınız?"
"Sevgili okur, anlıyoruz ki kitaplarınız sizin için çok değerli, ancak maydonozlarınızı unutmuşsunuz, lütfen geri dönüp maydonozlarınızı alır mısınız?"
Stantlarda kitaplarını, çantalarını unutanlar mı ararsınız, fotoğraf makinasını, maydonozlarını unutanlar mı?
Eşini dostunu, çoluğunu çocuğunu kaybedenler mi ararsınız, arabasının anahtarını kaybedenler mi?
Bir de kadın demez mi "arabasının anahtarını kaybeden sevgili okur bunu alışkanlık haline getirmiş, sık sık kaybedermiş, geçtiğiniz yerlerde gözünüze takılırsa danışmaya getirebilir misiniz lütfen?"
O değil de biz maydonuzun kitap fuarında ne işi vardı onu çözemedik.
Bir de şöyle tipler vardı anlam veremediğim, yazar görünce para üstünü, aldığı kitapları, hatta çocuğunu unutanlar. Benim de çok sevdiğim yazarlar var, ama aklımı yitirmiyorum yani.
Bir de torba meselesi vardı gıcık olduğum, yok ben de karton torba isterim, yok ben de bez torba isterim, yok ben torba istemem...yarım saat sonra geri gelip "sırt çantası vermişsiniz, ben de istiyorum" diyenler bile oldu. Sırt çantası dediği de bez torbanın sırta takılanı, uyduruktan teyyare...
Neyse, saat tam 19.00 da kapanış anonsu yapıldı ve alkışlar ıslıklar fuarı inletti resmen. Bu andan sonra duyulan tek ses koli bantlarının caaaaart cuuuurt sesleriydi. Eve vardığımda saat 21.00 di. Pazar günleri yemek yemeye bile üşenen ben, bugün sendromun dibine vurmuş durumdayım.
Bu fuardan neler öğrendin derseniz:
Hafta sonu tatillerinin çalışan insanların hayatında ne kadar önemli bir yeri olduğunu öğrendim. Eğer önemli olmasaydı şimdi benim evim tertemiz, mutfağım derli toplu, kıyafetlerim ütülü ve kirli sepetim de boş olurdu, hatta buz dolabında yemeğim bile olurdu, biz de akşam sadece salata yemek zorunda kalmazdık :)
Doğal, samimi, içten pazarlıklı olmayan çalışma arkadaşlarının ne kadar güzel olduğunu öğrendim.
Üzerlerindeki kıyafetlere, saça başa, makyaja, güneş gözlüğüne, cep telefonuna saydığı paralara acımayan ama iş kitaba geldiğinde üç kuruşun hesabını yapan insanlar olduğunu öğrendim.
İçinde gerçekten okuma isteği olan ve cebindeki azıcık parasını da kitaba vermeye çekinmeyen insanlar olduğunu öğrendim.
Bir de insanın sevdiği işi yapması gerektiğini zaten biliyordum ama teyit etmiş oldum.
Sevgiler....
Burcuuuu :) Senin girdiğin postları keyifle ve gülümseyerek okuyorum biliyo musun :) Öncelikle salataya talim etmenize üzüldüm, ama anonsçu teyzenin anonsları bence teselli olmuş sana :D O maydonozu kim getirmiş oraya ben de çok çok merak ettim açıkçası :D
YanıtlaSilSiz orada fuar havası solurken benim gibi oturduğu yerde imrenenler iç geçirenler de vardı bak, bizi unutma :D
Yamak, teşekkür ederim, bilmukabele :)
SilSalata bahane fazla kilolar şahane :)
Maydanoz olayı tam bir muamma, ama duyduğumuz an ekipçe çok gülmüştük :)
Bak sen seneye fuar zamanı İzmir'e gel, biz götürürüz seni fuara :)
Ahahahh :) ah, nerdeeeeeeeee keşke öyle bir fırsat yaratabilsem :) Çok güzel olur sahiden de :)
SilOlu olur seneye kadar çok vakit var :)
SilYorgunluğa değecek kadar keyifli haftasonu olmuş ama :))
YanıtlaSilAnonscu teyze her eve lazım ya :))
Kitap sevdası bambaşka bişey daha o aşamaya gelmedim sayenizde tekrar sever oldum :)
Yeni kitaplarını keyifli günlerde okursun inşallah :))
Öpüyorum çok çok :*
Teşekkür ederim Şeymacım, kesinlikle yorgunluğa değdi :)
SilMerak etme yakında sen de kitap sevdalısı olup çıkarsın hiç şüphem yok :)
Ve de öpüyorum ben de seni çok çok :)
Sevgiyle kal...
Şimdi ben yazıyı okurken nereye bastım da burada yorumunuz kaydedildi yazısı çıktı hiç bilmiyorum, ne yazıyorsa o yorumda sol baş parmağımın marifetidir,biline:-)
YanıtlaSilAnonsçu teyzeden her yere lâzım, gülümsemeyi unutacağız milletçe neredeyse:-)
Hafta sonu tatil şart.
Bizim fuara yedi ay kalmış yaşasın:-)
Yorumda bir sıkıntı yok Handan rahat ol :)
SilKesinlikle katılıyorum sana , gülmeyi mutlu olmayı unuttuk, iyi ki anonsçu teyze gibiler var :)
Keyifli ama bir o kadar da yorucu geçmiş
YanıtlaSilAnonsa çok güldüm.
Bu arada hadi anahtarlığı, ıvır zıvırı anlarım da çocuk nasıl unutuluyor şaştım kaldımm!
Ona ben de şaştım valla mor rimel, en çok kayıp çocuk anonsları yapıldı. Hatta bi tanesi kitaplarını sorduğu yazarın stantta olduğunu öğrenince el kadar çocuğu bırakıp yazara gitti koşar adım...
Silcocuk baskasininsa unutulur hatta hic goz bile gormez konu kitaplar olunca :)) (hani kendimden biliyorum benim cocugum olsaydi bende aynisini yapardim :))
SilAy ne bileyim insan kendi çocuğunu da unutur mu ki? Unutanlar var ama bilemedim :)
SilSöz konusu kitapsa gerisi teferruattır diyorsun yani :))
aynen oyle canim ;)
SilBurcu'mm geçmiş olsun, ama zevkli bir yorgunluk olduğu anlaşılıyor yazdıklarından, ya o anonsçu teyzeyi çok merak ettim ben :))))ya nasıl desem kanım kaynadı:)bilmem kaç bin liralık gözlük, kıyafet takıp da kitaba para vermeyenlere ben de uyuzum, ha bak emeklidir benim gibi, üç aydan üç aya üç kuruşu faturalara gidiyordur onu anlarım...
YanıtlaSilkesinlikle insan sevdiği işi yapmalı haklısın
sevgilerimle
Kesinlikle çok zevkli bir yorgunluktu Müjde ablacım :)
SilAnonsçu teyzeyi görmeye çalıştım ama anons yapılan yerin camları kaplıydı :(
İnanır mısın Müjde abla, emekliler, öğrenciler, parası az olanlar daha çok kitap aldı, almayanlar kitaba verilen parayı gereksiz görenlerdi...
Ben de mesai günleri dışında arada bazı günlerde çalışabiliyorum. Söylediğin gibi, haftasonunun çok büyük gereklilik olduğu, konusunun altına imza atarım. Haftasonu olmadan dört hafta aralıksız çalışsam aklımı yitiririm sanırım.
YanıtlaSilSevdiğin işi yapmak konusunda da çok haklısın. Keşke böyle bir imkanımız olabilirse :( Malesef ki hangi şirket daha iyi para ve çalışma koşulları veriyorsa onu seçmek zorunda kalıyoruz, neredeyse yaptığımız işin hiçbir önemi olmaksızın hem de...
Keşke sevdiğimiz işi yaparak tatmin edici paralar kazanabilsek de gerekirse hafta sonları da çalışsak ara sıra...ama sevmeyince bir gün bile çalışsa ne zor geliyor insana değil mi :(
SilDoya doya çekseydin sıfır kitap kokularını ciğerine :)
YanıtlaSilÇekmem mi çekmem mi, hem nasıl çektim :) Yetmedi aldığım kitapları eve gelince tek tek sevdim, kokladım, özenle okunacakları güne kadar raflara dizdim :)
Silburcuu hele beni gorsen fuardan getirdigim gibi salona sehpanin ustune koydum gelip gidip seviyorum konusuyorum cici ciiciii yapiyorum resmen kafayi yedim ben yaa :))
Silben de yaptım onu, salondaki sehpaya sıraladım hepsini, fotoğraflarını çektim. Eşim de kafayı yemiş bu der gibi bakıyordu bana :)
Silne olcak bizim bu halimiz bilemedim bak simdi :))
Silşşş çaktırmayın , sanırım sıyırmışsınız :d
Silhatta sıyırdık.
bende öyle yapıyorum (:
Aaaa valla Bakırköy'e kapatacaklar hepimizi :))
SilSanırım maydonozu unutan ev hanımı bir okurdu. Bu arada o anonsçu teyze ne öyle yahu . Ben böyle yaratıcı cevap görmedim. :D Çok merak ediyorum bu teyzeyi.Birde ben sevdiğim bir yazarı görsem bende parayı pulu bırakabilirim .Hiç bir fikrim yok açıkçası . Bende hem çalışıp hem okuyan birisi olarak hafta sonlarının değerini iyi bilirim. :D az gibi görünse de insanı dinlendiriyor .Gerçekten çok eğlendim okurken çok teşekkür ederim yazı için. Emeğine yüreğine sağlık. Sevgiler , sayılar.
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
SilOkurken çalışmak zor iştir Emrah, tebrik ederim seni...
Parayı pulu unutmak bir derece ama çocuğunu unutanlar var ya, ona ne demeli :)
Hafta sonları kesinlikle önemli, hemencecik bitiyor ama gerçekten de dinlendiriyor...
Sevgiler...
Anonsçu teyzenin anonsları bir harikaymış :) Hafta sonu çalışanlar için o gün öyle ağır geliyor ki birileri evde keyif yaparken çalşıyor olmak gerçekten feci insanın içine oturuyor ama olsun insanın sevdiği işi yapması her durumda yinede güzel :)
YanıtlaSilBen de her hafta sonu çalışsam mutlaka evde oturup keyif yapanlara gıcık olurdum, ama bu benimki iki hafta sonu içindi sadece,keyifli bir şekilde geçti gitti :)
Sildediğin gibi Hamiyet işi sevmek de cabası :)
Çok şey öğretmiş bu kitap fuarı;)İşte hayatın gerçekleri...Elinde milyonluk cep telefonu ile dolaşanların kitapları pahalı bulması ve para verirken ellerinin titremesi:( üzücü...:( Sevgiler...
YanıtlaSilEvet Persephone, çok şey öğrendim, her ne kadar öğrendiğim bazı şeylerden memnun olmasam da :(
SilKeşke insanlar dış görünüşlerinden önce kafalarının içine önem verse...
Ah ne güzel keşke bizim burda da kitap fuarı olsaydı. Ama maydanoza çok güldüm yaa ucuza falan almıştır belki oralardan =)
YanıtlaSilKeşke fuarlar her yerde ve her zaman olsa, kitaplar hep çok ucuz olsa, insanlar çok çok okusa :)
SilSevgili Daisy, maviye iz süren ve Pembe Vosvos...bırakmış olduğunuz değerli yorumları yanlışlıkla sildiğim için kendimden utanıyorum...affedin :(
YanıtlaSilyorgunluguna degecek iki hafta sonu gecirmissin ama yerinde olmak isterdim canim benim cok sanslisin ve bende iyi ki tanidim seni :))
YanıtlaSilBen de seni tanıdığım için çok çok mutlu oldum agresifim prensesim :)
SilKitap sevdasıyla başlayan güzel dostluklar...ey kitap sen nelere kadirsin :))
en sevdigim dostum sayesinde yine guzel bir insan tanidim bak gordun mu:))
SilBayıldım yazıya:) O maydanozlu kişi kesin ben olurdum orada olsaydım:) Kitap fuarlarını ne çok özledim Buradayken bırak fuarı kitapçılara hasret kaldık. En çok da kitap kafeleri özlüyorum aslında sıcak bir şeyler yudumlayıp da kitaplara göz atmak gibisi yok. Bir de kitaplıklarının önlerine oturacak bir şeyler koyan kitapçıların hayranıyım ne var iki satır okusam değil mi ama:) Ben de bez çanta takıntılıyım naylondan nefret ediyorum ama kimsenin de kafasına kakmıyorum illa bez torba diye, isteyen getirsin yanında canım dimi ama:):) Umarım yazın izmir'e geldiğimde bi fuara falan denk gelirim de şenlenir ruhum biraz:) Sevgiler
YanıtlaSilTeşekkür ederim Tuğba :)
SilBez torba istemeleri daha cafcaflı olmasından, yoksa senin gibi çevreci yaklaşım değil yani :)
Kitapçılardan uzak kalmak hele de kitaplara aşık bir insan için ne kadar zor olsa gerek...Yazın İzmir'de fuar olmaz ama kitap kafeler de iş görür herhalde...ya da kitapçıları ve sahafları dolaşırsın artık :)
Sevgiler...
Ne güzel bir tesbit " iki kuruş parayı çekine çekine hatta veremeyen insanlar ile azıcık parasını hiç düşünmeden kitaba yatırıveren insanlar"
YanıtlaSilazıcık param genelde ay sonunu getiremiyor,getirebilmesi içinde oradan buradan hatta temel ihtiyaçlardan kısmak gerekiyor,yıllardır kuaföre gitmemiş bir kadınım,tırnaklarım manikür ile hiç tanışamadı,telefonum hiç akıllı olamadı ,tatile gidecek kadar tasarrufumuz da olamadı ama bunların hiç biri bir kitabçıda kitabların arasında kaybolmama engel olamadı,genelde almadan çıksamda bütün kitabları ellemek bile öyle mutluluk verici ki...
Ayşeciğim, sen hayatta çok daha güzel ve anlamlı duyguları tatmış bir insansın. Senin azıcık paran olabilir ama kocaman bir kalbin var. Sımsıcak bir yüreğin, biricik eşin, sevgi dolu ve akıl küpü bir oğlun ve de pıtpıtın var...
SilBir de iyi ki bir blogun var da seni tanıma şansımız oldu bu sayede :)
Sevgiler...
önemli değil burcumcum :)
YanıtlaSilanonslar çok komikmiş, yorucu ama güzel günler geçirmişsin fuarda :)
keşke burda da olsa..
sevgilerimle
Teşekkür ederim maviye iz süren...evet dediğin gibi yorucu ama güzeldi :)
SilSevgiler :)
Keyifli bir yazıydı. Anonslar süpermiş:) Hafta sonu tatili şart... Biraz kendine gelmeli insan...
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
SilKesinlikle hafta sonu şart, bu hafta sonunu iple çekiyorum resmen :)